زمان تقریبی مطالعه: 1 دقیقه
 

حدیث شفعه





حديث شُفعه حديثی است که بيانگر حکم شفعه است.


۱ - مراد از حدیث شفعه



مراد از حديث شفعه در كلمات فقها اين روایت منقول از امام صادق عليه السّلام است: «قَضى‏ رَسولُ اللَّهِ صلّى اللَّه عليه و آله بالشُّفْعَةِ بَيْنَ الشُّرَكاءِ فِى الأرَضينَ و المَساكِن؛
رسول خدا صلّى اللَّه عليه و آله در زمین و مسکن ميان چند شریک به ثبوت شفعه حكم كردند.»
فقها در مقام اثبات حق شفعه براى شریک به حدیث ياد شده استناد كرده‏ اند.
[۳] الانوار اللوامع ۱۱/ ۴۵۸؛


۲ - پانویس


 
۱. وسائل الشیعةج ۲۵ص ۴۰۰    
۲. الحدائق الناضرةج ۲۰ص۲۸۶    
۳. الانوار اللوامع ۱۱/ ۴۵۸؛
۴. جواهر الکلام ج۳۷ص ۲۴۳    
۵. جواهر الکلام ج۳۷ص۲۷۵    
۶. قواعد الفقهیة (بجنوردی)ج ۶ص۱۷۹    


۳ - منبع


فرهنگ فقه مطابق مذهب اهل بیت علیهم السلام، ج‌۳، ص۲۶۵    


رده‌های این صفحه : حدیث شناسی | شرکت | شفعه | عنوان های حدیثی | فقه




آخرین نظرات
کلیه حقوق این تارنما متعلق به فرا دانشنامه ویکی بین است.